Aktualizacja systemu Windows 7

 

Notatka z dnia 25.04.2015

 

 

  1. Windows 7 aktualizujemy za pomocą usługi Windows update, którą znajdujemy w okienku panel sterowania -> system i zabezpieczenia -> Windows Update

Zadanie: Aktualizuj system Windows za pomocą powyższego polecenia.

 

 

  1. Konfiguracja systemu po instalacji

Konfiguracja karty sieciowej -> panel sterowania / Sieci i Internet / Centrum sieci i udostępnienia / zmień ustawienia karty sieciowej / Połączenia sieciowe / Właściwości

 

      

 

  1. Instalacja sterowników do nie rozpoznanych urządzeń:

    Manager urządzeń / Komputer / Zarządzaj / Aktualizuj oprogramowanie sterownika / Kreator aktualizacji sprzętu / Właściwości

 

 

  1. Konfiguracja karty graficznej:

Ekran / rozdzielczość ekranu / Orientacja (lub inne właściwości)

 

 

  1. Konfiguracja pliku wymiany:

Komputer / Właściwości / Zaawansowane ustawienia systemu / Zaawansowane / Wydajność / Zaawansowane / Zmień / Pamięć Wirtualna / Rozmiar niestandardowy / ustaw

 

                

 

  1. Konfiguracja karty dźwiękowej:

Komputer / Właściwości / Manager urządzeń / Panel sterowania / sprzęt i dźwięk / dopasuj głośność systemu

 

            

 

 

  _-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

 

Temat: Architektura Systemu Windows 7

 

1. Czym jest architektura systemu Windows 7 i jak się ja tworzy?

Architektura systemy operacyjnego określa sposób jego funkcjonowania. Najczęściej używanym systemem operacyjnym przeznaczonym dla stacji roboczych jest system Windows XP, Vista i Windows 7. System Windows 7 opiera się na kodzie Windows NT, lecz wyposażonym w nowe usługi:

- zintegrowana zapora sieciowa- jest to prosty filtr pakietów, który jest domyślnie aktywowany po zainstalowaniu systemy z dodatkami ServicePack

- system aktywacji mający zapobiegać piractwu w 30 dniowym okresie, przy każdym następnym logowaniu jedyna dopuszczalna opcja będzie aktywacja produktu. Po dokonaniu aktywacji zostaje przywrócona pełna funkcjonalność systemu

- obsługa systemu plików NTFS oraz FAT32

- nagrywanie dysków CD, DVD za pomocą wbudowanego programu nagrywającego

- inteligentne oszczędzanie energii

- przełączanie użytkownika

Architektura powinna zapewniać maksymalną wydajność systemu przy prostej  obsłudze. Jednym z elementów mającej duży wpływa na wydajność systemu jest organizacja pamięci. Większość systemów wykorzystuje pamięć wirtualną.

 

 

 

2. Jakie są poszczególne etapy uruchamiania Systemu Windows 7?

 

Spotykamy 4 etapy uruchamiania:

- uruchamianie automatyczne – czyli opóźnione – przy zastosowaniu tego ustawienia można konfigurować automatycznie uruchamiane usługi w ramach procesu rozruchu i logowania. Uruchamianie usługi zostaje opóźnione w trakcie procesu uruchamiania w celu zwiększenia jego wydajności

 

- uruchamianie komputera, sprzętu poprzez test Pos Power of self test – procedura jego przeprowadzenia jest zapisywana w pamięci ROM znajdującej się na płycie głównej, podczas tego testu są sprawdzane podstawowe urządzenia tego komputera. Następnie kontrola jest przekazywana do karty graficznej która testuje sama siebie, poczym kontrole nad procesem uruchamiania przejmuje znów test POST. Testuje on procesor i wyświetla informacje o nim, następnie kontrole nad procesem uruchamiania systemu przejmuje BIOS

 

- uruchamianie komputera systemu operacyjnego poprzez główny rekord rozruchowy MBR. MBR to jest obszar znajdujący się w pierwszym sektorze dysku rozruchowego komputera, w którym zapisywany jest mały program. Jego zadaniem jest załadowanie do pamięci programu odpowiedzialnego za uruchomienie systemu. W systemach Windows XP i starszych ten program nazywa się NTLDR (leader) jest on odczytywany w postaci pliku BOOT.ini – jeżeli komputer ma wiele partycji systemowych wówczas NTLDR korzysta z zawartości pliku BOOT.ini do wygenerowania menu, z którego wybieramy system operacyjny i tryb w którym chce go uruchomić.  W systemach Windows Vista i Windows 7 nie ma pliku BOOT.ini zastąpiono go narzędziem BCD.edit

 

Uruchamianie kontrolne systemu – jest to skomplikowany proces w którym pojawiają się następujące opcje:

a) napraw komputer - w tym trybie zostanie wyświetlona lista narzędzi odzyskiwania system, których można użyć do naprawy problemów związanych z rozruchem systemu uruchamiania funkcji diagnostycznych oraz odzyskiwania systemu. Jest on dostępny tylko wtedy, gdy narzędzia te są zainstalowane na dysku twardym komputera

b) tryb awaryjny - powoduje załadowanie minimalnej liczby sterowników i usług systemowych potrzebnych do uruchomienia systemu. proframy określane w grupie Startup nie zostają uruchomione. 

c) tryb awaryjny z obsługą sieci - jest podobny do standardowego trybu awaryjnego, ale obejmuje także usługi i sterowniki umożliwiające prace w sieci. W tym trybie możliwe jest zastosowanie ZASAD GRUP, w tym zasad realizowanych przez serwer podczas logowania oraz zasad skonfigurowania na komputerze lokalnym.

d) tryb awaryjny z wierszem polecenia - jest podobny do standardowego trybu awaryjnego, uruchamia system Windows w trybie awaryjnym z oknem wiersza polecenia zamiast zwykłego interfejsu systemu Windows. Tę opcję wykorzystują zwykle specjaliści IT i administratorzy.

e) włącz rejestrowanie rozruchu - ten tryb podczas normalnego procesu uruchamiania tworzy plik dziennika o nazwieNtbtlog.txt, w którym są zapisywane nazwy i status wszystkich sterowników załadowanych do pamięci.

f) włącz video o niskiej rozdzielczości (640 x 480) - ten tryb uruchamia system z zastosowaniem bieżącego sterownika wideo oraz niskich wartości ustawień rozdzielczości i częstotliwości odświeżania. Można go używać w celu zresetowania ustawień ekranu.

g) ostatnia zanana dobra konfiguracja - przywraca ostatnią pomyślnie uruchomioną konfiguracje systemu.

h) tryb przywracania usług katalogowych - dotyczy tylko kontrolerów domen Windows. Podczas uruchamiania powoduje wyświetlanie informacji o systemie, takich jak liczba procesorów, wielkość pamięci, status Service Pack i numer wersji.

i) tryb debugowania - powoduje uruchomienie systemu Windows w trybie debugowania jądra, w którym debugger ma dostęp do jądra w celu rozwiązania problemów lub analizy systemu.

j) włącz automatyczne ponowne uruchamianie komputera po błędzie systemu - ten tryb zapobiega automatycznemu ponownemu uruchomieniu systemu Windows w przypadku wystąpienia błędu powodującego awarię systemu. Wybiera się go w przypadku "zapętlenia" pracy systemu Windows, gdy po pojawieniu się błędu następuje na przemian próba ponownego uruchomienia i kolejny błąd

k) włącz wymuszanie podpisów sterowników - w tym trybie możliwe jest instalowanie sterowników niepodpisanych cyfrowo lub zawierających niepoprawne podpisy

l) Uruchom system Windows normalnie - powoduje uruchamianie systemu Windows z załadowaniem wszystkich normalnych plików i wartości rejestrowych.

 

3. Do czego służy narzędzie BCD.edit?

 

(BOOT Configuration  Data) jest to magazyn w którym systemy Windows 7 i Vista przechowują pliki i ustawienia aplikacji dotyczące rozruchu. BCD.edit wprowadzono rozwiązania, które oferują ulepszone mechanizmy związane z obsługą rozruchu, BCD zawiera folder BOOT, który umieszczony jest na partycji aktywnej jeśli komputer wyposażony jest w system BIOS. Na centralnej partycji EFI czyli w systemie opracowywanym przez firmę INTEL zastępuje on BIOS. Polecenie BCD pozwala na wybór systemu po uruchomieniu komputera

 

4. Pamięć wirtualna i plik wymiany. 

Pamięć wirtualna składa się z pliku wymiany (pliki stronicowania) oraz zainstalowanej fizycznie pamięci RAM. Oba te elementy tworzą przestrzeń adresowa nazywana pamięcią wirtualną. Plik wymiany w Windowsie jest nazywany Pagefile.sys jest to plik chroniony, ukryty przez system i użytkownik nie może go bezpośrednio zmieniać. Przy próbie skasowania pojawia się komunikat o błędzie i nie możliwości kasacji. Plik jest odtwarzany przy każdym starcie systemu.

Plik stronicowania jest stosowany do przechowywania części plików , programów i danych które są zbyt duże i nie mogą być umieszczane w całości pamięci.

 

Windows przenosi dane w pliku stronicowania do pamięci zgodnie z potrzebami oraz pamięci do pliku aby zwolnic miejsce dla nowych danych. W systemie Windows Tylko jądro systemu operuje bezpośrednio na pamięci RAM, wszystkie inne procesy i aplikacje korzystają w większym bądź mniejszym stopniu z pośrednictwa pamięci wirtualnej. W pamięci RAM są przechowywane dane będące aktualnie w użyciu. Jeśli w tej pamięci nie ma już miejsca, wówczas system przenosi do pliku stronicowania wszystko to co w danej chwili nie jest konieczne. Każda informacja z pliku wymiany potrzebna uruchamianej aplikacji jest przenoszona z powrotem do pamięci RAM. Wyraźnym sygnałem, że pamięci jest za mało jest znaczne spowolnienie pracy systemu. Poprzez zakładkę manager zadań Windows, w zakładce „wydajność” sprawdzamy i zmieniamy wielkość pamięci fizycznej, historie użycia tej pamięci, zakres buforowania oraz wielkość pamięci dostępnej i wolnej.

            W zakładce manager zadań Windows możemy również sprawdzić listę uruchamianych procesów w zakładce PROCESY. Możemy również modyfikować usługi w zakładce USŁUGI w panelu sterowania uaktualniamy rozszerzony i po kliknięciu usługi otrzymujemy informacje o przeznaczeniu i ewentualnych skutkach wyłączenia danej usługi. Po kliknięci prawym przyciskiem myszki danego elementu i wybraniu opcji właściwości otwieramy zakładkę ogólne właściwości i sprawdzamy ścieżkę dla pliku wykonywalnego, czyli przybliżamy identyfikacje procesu. Natomiast w zakładce zależności odczytujemy od jakich składników systemu usługa jest zależna i jaki ma wpływ na inne składniki gdyż rezygnacja z jednej usługi może oznaczać rezygnacje z dostępu do innej usługi.

 

5. Manager startowy Windows 7

Magazyn BCD możemy wyedytować na kilka sposobów.

 

a) poprzez zakładkę uruchamianie i odzyskiwanie, we właściwościach systemu. Zmieniamy tutaj czas w jakim możemy uruchamiać systemy jeśli ich mamy kilka na jednym komputerze. Konfigurujemy również opcje związane z zachowaniem systemu w wypadku wystąpienia awarii.

b) uruchamianie i konfiguracja systemu poprzez plik MS Config.exe

Poprzez program BCDedit.exe która służy do modyfikacji pliku BCD z poziomu wiersza polecenia a posługiwanie się nim wymaga praw administratora. W celu wyświetlenia bieżących wpisów w pliku BCD należy wykonać następujące czynności:

Start / wszystkie programy i akcesoria / wiersz polecenia / uruchamiamy jako admin /

W wierszu polecenia:

bcdedit/? (pojawi nam się instrukcja dotycząca magazynów)

bcdedit/set/? (wówczas pojawia się polecenia ustawiające wartość opcji wpisów w magazynie               danych konfiguracji rozruchu)

 

Zadanie. W wierszu polecenia wpisz bcdedit/? i bcdedit/set/? i zrobić  PrtSc i podpisz okienka.

 

 

 

Zadanie. Opisz polecenia wewnętrzne i zewnętrzne  w Windows 7.

 

Polecenia systemu operacyjnego możemy podzielić na wewnętrzne i zewnętrzne. Polecenia wewnętrzne są realizowane przez jądro systemu operacyjnego i zawsze dostępne. Polecenia zewnętrzne są wykonywane  jako programy zapisane w plikach umieszczonych w folderze systemowym. Jeżeli plik zostanie usunięty lub uszkodzony, to polecenie może być niedostępne. System operacyjny udostępnia mechanizm korzystania z pomocy dotyczącej składni poleceń systemowych. 

 

Najważniejsze polecenia wewnętrzne:
 

TIME - wyświetla lub modyfikuje bieżący czas systemowy 

DATE [rr-mm-dd] - wyświetla lub modyfikuje datę systemową

EXIT - zamyka program cmd.exe

CD [dysk:] [ścieżka] - wyświetla nazwę bieżącego folderu lub go zmienia

CD.. - zmienia folder na folder nadrzędny

COPY [źródło] [przeznaczenie] - kopiuje pliki do innej lokalizacji

         [źródło] - oznacza położenie źródłowe kopiowanych plików

         [przeznaczenie] - określa miejsce docelowe kopiowanych plików

CLS - czyści ekran

DIR [dysk:] [ścieżka] - wyświetla liste plikówi podfolderów danego folderu

DEL [dysk:] [ścieżka] [nazwa_pliku] - usuwa pliki lub pliki z folderu

MKDIR [dysk:] [ścieżka] - tworzy folder

REN [dysk:] [ścieżka] [ nazwa_pliku1] [nazwa_pliku2] - zmienia nazwę pliku lub folderów

RD [dysk:] [ścieżka] - usuwa (kasuje) pusty folder

TYPE [dysk:] [ścieżka] nazwa_pliku - wyświetla zawartość pliku tekstowego bez jego modyfikacji  

PROMPT [tekst] - pozwala dostosować wiersz polecenia tak, aby wyświetlał określony przez urzytkownika tekst (znak zgłoszenia systemu) obejmujący takie                                informacje, jak nazwa bierzącego folderu,$D data i godzina, $N litera dysku, $p ścieżka, $_nowy wiersz, $T czas systemowy 

 

Najważniejsze polecenia zewnętrzne:
 
XCOPY [źródło] [miejsce_docelowe] - kopiuje pliki i foldery łącznie z podfolderami
FORMAT [napęd] - formatuje dysk w określonym woluminie
DISKCOPY [stacja1] [stacja2] - kopiuje zawartość dyskietki ze stacji źródłowej na sformatowaną lub niesformatowaną dyskietkę w stacji docelowej
CHKDSK [ścieżka] - sprawdza dysk i pliki w poszukiwaniu błędów
MORE nazwa_polecenia / more - wyświetla informacje ekran po ekranie
MEM - wyświetla informacje o przydzielonych obszarach pamięci, wolnych obszarach pamięci i programach, które są aktualnie do pamięci w systemie MS-DOS
ATTRIB [+r] [ -r] [+a] [-a] [+s] [-s] [+h] [-h] [[dysk:] [ścieżka] [nazwa_pliku]] [/s] - wyświetla, ustawia lub usuwa atrybuty plików i folderów. W poleceniu tym opcje oznaczają:
[[dysk:] [ścieżka] [nazwa_pliku]] - określa lokalizację i nazwę folderu, pliku lub zbioru plików, które mają być przetworzone poleceniem ATTRIB
[+r] [ -r] - ustawia lub usuwa atrybut pliku tylko do odczytu
[+a] [-a] - ustawia lub usuwa atrybut pliku archiwalnego
[+s] [-s] - ustawia lub usuwa atrybut pliku systemowego
[+h] [-h] - ustawia lub usuwa atrybut pliku ukrytego
/s - powoduje zmianę atrybutów wszystkich plików w folderze bieżącym i jego wszystkich podfolderach