1. Porównanie modeli OSI i TCP/IP

 

 

 

 

Porównując modele OSI i TCP/IP moża zauważyć, że łączą je podobieństwa, lecz także dzielą różnice.

 



Podobieństwa

  • Oba podzielone są na warstwy.

  • Oba mają warstwy aplikacji, choć obejmują one różne usługi.

  • Oba mają porównywalne warstwy transportu i sieci.

  • Zakładana jest technologia komunikcji pakietów, a nie komunikacji obwodów.

  • Profesjonaliści z dzidziny sieci muszą znać oba modele.

Różnice

  • TCP/IP łączy funkcje warstw prezentacji i sesji w warstwie aplikacji.

  • TCP/IP łączy warstwy łącza danych i fizyczną modelu OSI w jednej warstwie.

  • TCP/IP wydaje się prostszy, ponieważ ma mniej warstw. Model odniesienia OSI jest mniej skomplikowany; ma więcej warstw, a to pozwala na szybszą współpracę i rozwiązywanie problemów.

  • Protokół TCP/IP to standardy, na których oparty jest Internet, dlatego jest on bardziej wiarygodny. Sieci zazwyczaj nie są budowane w oparciu o protokoły modelu OSI, choć wykorzystuje się go jako przewodnika.

 

 

2. Definicja Modelu TCP/IP

 

Model TCP/IP - (ang. Transmission Control Protocol/Internet Protocol) to teoretyczny

model warstwowej struktury komunikacji sieciowej. Opiera się on na szeregu

współpracujących ze sobą warstw (ang. layers). Założenia modelu TCP/IP są pod

względem organizacji warstw zbliżone do założeń modelu OSI, jednak liczba warstw

jest mniejsza i lepiej odzwierciedla prawdziwą strukturę internetu

 

3. Opis protokołu TCP/IP 

 

Najpopularniejszym spośród protokołów komunikacyjnych jest protokół IP, powszechnie

używany w sieciach LAN, a także w internecie. W sieciach IP dane są wysyłane

w formie bloków określanych mianem pakietów. W przypadku transmisji z wykorzystaniem

protokołu IP przed rozpoczęciem transmisji nie jest zestawiana wirtualna sesja

komunikacyjna między dwoma urządzeniami.

Protokół IP jest protokołem zawodnym — nie gwarantuje, że pakiety dotrą do adresata,

że nie zostaną pofragmentowane czy też zdublowane. Ponadto dane mogą dotrzeć do

odbiorcy w innej kolejności niż ta, w jakiej zostały nadane. Niezawodność transmisji

danych zapewniają protokoły warstw wyższych (np. protokół warstwy transportowej

— TCP).

 

4. Protokół IPX/SPX

 

Dla sieci pracujących w środowisku Novell Netware został opracowany protokół IPX

(ang. Internet Packet Exchange). Nie został on wyposażony w mechanizmy kontroli transmisji

i nie gwarantuje, że wszystkie pakiety dotrą na miejsce. Podobnie jak w przypadku

protokołu IP, niezawodność transmisji zapewnia protokół warstwy czwartej — SPX

(ang. Sequenced Packet Exchange).

Adresacja w protokole IPX składa się z dwóch części: adresu sieci i adresu hosta. Pierwszy

z nich jest liczbą 32-bitową, drugi — 48-bitową i odpowiada adresowi MAC karty

sieciowej.

Obecnie protokoły IPX/SPX praktycznie nie są stosowane, ponieważ zostały wyparte

przez stos protokołów TCP/IP.

 

5. Protokół AppleTalk

 

AppleTalk jest protokołem opracowanym przez firmę Apple, stosowanym w sieciach

komputerowych opartych na systemie operacyjnym MacOS. Protokół ten wykorzystują

proste sieci równorzędne. Aktualnie protokół AppleTalk nie jest rozwijany, został

zastąpiony przez protokół TCP/IP.

Protokoły IP, IPX i AppleTalk są protokołami rutowalnymi (ang. routed protocol).

Oznacza to, że mogą być obsługiwane przez routery, a więc mogą przenosić dane mię-

dzy różnymi sieciami.

 

6. Protokół NetBEUI

 

NetBEUI to prosty protokół opracowany przez IBM i wykorzystywany jedynie w systemach

operacyjnych firmy Microsoft. Protokół ten cechuje się minimalnymi wymaganiami

i dużą odpornością na błędy. Sprawdza się jednak tylko w małych sieciach lokalnych

— nie może być używany w internecie, gdyż nie jest protokołem rutowalnym. W najnowszych

wersjach systemów Windows protokół ten został zastąpiony przez TCP/IP.

 

7. Warstwa transportowa 

 

Warstwa transportowa (ang. transport layer) odpowiada za przesyłanie danych i kieruje

właściwe informacje do odpowiednich aplikacji, wykorzystując porty określane

dla każdego połączenia. Warstwa transportowa nawiązuje i zrywa połączenia między

komputerami. W tej warstwie działa protokół TCP (przesyłający potwierdzenia odbioru

porcji danych,

 

8. Warstwa internetowa

 

Warstwa internetowa (ang. internet layer) ma za zadanie podzielenie segmentów na

pakiety i przesłanie ich dowolną siecią. Pakiety trafiają do sieci docelowej niezależnie

od przebytej drogi. Tą warstwą zarządza protokół IP. Tutaj jest określana najlepsza

ścieżka i następuje przełączanie pakietów.

 

Związek między protokołem IP i protokołem TCP jest bardzo istotny. Protokół IP określa

drogę dla pakietów, a protokół TCP zapewnia niezawodny transport.

 

9. Warstwa dostępu do sieci

 

Warstwa dostępu do sieci (ang. network access layer) zajmuje się przekazywaniem danych

przez fizyczne połączenia między urządzeniami sieciowymi (np. karty sieciowe

lub modemy). Dodatkowo warstwa ta jest wyposażona w protokoły służące do dynamicznego

określania adresów IP.