Topologia pierścienia

Topologia pierścienia – jedna z fizycznych topologii sieci komputerowych. Komputery połączone są za pomocą jednego nośnika informacji w układzie zamkniętym - okablowanie nie ma żadnych zakończeń (tworzy krąg). W ramach jednego pierścienia można stosować różnego rodzaju łącza. Długość jednego odcinka łącza dwupunktowego oraz liczba takich łączy są ograniczone. Sygnał wędruje w pętli od komputera do komputera, który pełni rolę wzmacniacza regenerującego sygnał i wysyłającego go do następnego komputera. W większej skali, sieci LAN mogą być połączone w topologii pierścienia za pomocą grubego przewodu koncentrycznego lub światłowodu. 

 

 

Metoda transmisji danych w pętli nazywana jest przekazywaniem żetonu dostępu. żeton dostępu jest określaną sekwencją bitów zawierających informację kontrolną. Przejęcie żetonu zezwala urządzeniu w sieci na transmisję danych sieci. Każda sieć posiada tylko jeden żeton dostępu.

Komputer wysyłający, usuwa żeton z pierścienia i wysyła dane przez sieć. Każdy komputer przekazuje dane dalej, dopóki nie zostanie znaleziony komputer, do którego pakiet jest adresowany. Następnie komputer odbierający wysyła komunikat do komputera wysyłającego o odebraniu danych. Po weryfikacji, komputer wysyłający tworzy nowy żeton dostępu i wysyła go do sieci. 

 

Zaletami topologi pierścienia jest małe zużycie przewodów oraz możliwość zastosowania łącz optoelektronicznych, które wymagają bezpośredniego nadawania i odbierania transmitowanych sygnałów. Do wad zaliczymy w przypadku tego typu sieci przerwanie pracy całej sieci jeśli nie jest zainstalowany dadatkowy sprzęt gdy awarii ulegnie pojedyńczy przewód lub komputer. Złożona diagnostyka sieci, trudna lokalizacja uszkodzenia, pracochłonna rekonfiguracja sieci, wymagane specjalne procedury transmisyjne, dołączenie nowych stacji jest utrudniona jeśli w pierścieniu jest wiele stacji. Sygnał  krąży tylko w jednym kierunku.